1^ste manier :   y = x² + 4x + 3 = (x + 1).(x + 3)
snijdt de x-as in −1 en −3 (de twee nulwaarden)
De symmetrieas gaat altijd door de top die een abscis heeft die het gemiddelde is van de twee nulwaarden.
Het gemiddelde van −1 en −3 is −2.
Vandaar dat de vergelijking van de symmetrieas   x = −2  is
2^de manier :   y = x² + 4x + 3 = x² + 4x + 4 − 1 = (x + 2)² − 1.
Dit is een vergelijking van de vorm y = a(x−p)² + q waaruit je de top T(p,q) kan afleiden alsook de vergelijking van de symmetrieas, nl. x = p.
In 'ons geval' is p = −2, dus ...